ik was zo perplex dat het zo lang geleden is dat ik iets had geschreven , ik maar denken dat ik zoveel tijd over zou hebben in deze rare tijd, nou niet dus, het leven had mij anders gemaakt ,je zou denken dat als je zo lang thuis bent dat je je gaat vervelen ,nou ik niet en sociaal media lag bij mij gewoon even in de la.
nu ik volop aan het werk ben merk ik dat ik echt weer moet wennen aan het ‘normale’ leven want alles is zo veranderd of ben ik dat?
de zaak zit elke dag vol ,mensen zijn blij dat het weer kan en wie ook maar kan komt even kijken of ik er nog ben en heel veel harten zijn er verzonden voor geluk naar ons, wat ik tot het diepste waardeer.
ik ben dankbaar voor dat we er nog zijn, mijn familie ,de zaak ,het eiland en alles om me heen,
en nu? nu volg ik mijn ziel want die weet de weg.