Ik eiland bewoner , niet echt het eiland verlatend , ging op pad naar mijn dochter in Hoofddorp om het concert mee te maken van the weekend.
In een campus , naar Amsterdam shoppen , sushi eten,Hoofddorp verkennen , concert , toch nog een dagje langer ,genoten van elk moment.
Wat een ervaring , zoveel leuke mensen ontmoet met zoveel gezelligheid , ik dacht dat red ik niet, ik ben het verleerd zoveel drukte om me heen maar niks minder waar, mijn dochter sloofde zich aan alle kanten uit, hier kan ik voorlopig op teren .
en daar ben ik weer, na even getwijfeld te hebben ,de koffers gepakt , op naar Thailand , 4 weken lang , een tijd om te herstellen van het afgelopen jaar ben ik weer terug
in deze weken besefte ik dat ik compleet moe ,gestresst en niet mezelf was , langzamerhand herstelde ik met de dag, iedereen vriendelijk ,lekker warm en vooral veel slapen dat is wat een mens goed doet en helpt jezelf weer te worden.
het hotel had een prachtige tuin met vlinders, vogels en eekhoorns elke dag genoot ik meer van het mooist om me heen.
in de eerste dagen dat ik er was heb ik een lampion opgelaten om mijn verdriet los te laten ,ik heb staan huilen als een klein kind maar besefte dat heel veel van mijn verdriet mee was gegaan met de ballon over zee.
ik heb iedereen vereeuwigd die ik afgelopen jaar verloren heb, ze komen op de big boeddha en leven voor altijd voort bij hem.prachtig.
ik ben weer thuis, uitgerust, voldaan van de mooie tijd in Thailand ,de liefdevolle herinneringen dwarrelen door mijn hoofd naar mijn hart ,ik ben blij met deze mooie tijd, met nieuwe vrienden op ons pad.
ik volg weer mijn ziel want die weet de weg gelukkig ben ik er weer.
bij de big bouddha
prachtig uitzicht op het bananen eiland
dag verdriet en pijn
prachtig uitzicht en natuurlijk de tuk tuk
gezegend een brok in mijn keel
namaste ik groet het goddelijke in u
dankbaar ,dat ik leef ,dat ik geniet, dat ik besta
Ik zie dat ik maart mijn laatste berichtje heb geschreven ,ja pluk de dag , ineens in een omzwaai , er veranderde er veel , mijn elke dag koffie klantje ,we konden altijd heerlijk kletsen , genietend en soms lekker roddelend overleed plotseling, wat een verdriet en leegte.
Opeens lag onze zwerfpoes in de tuin, wij verzorgde hem met de hele buurt dus met z’n alle naar de dierenarts maar dat mocht niet baten , wat een verdriet en stilte in de buurt zelf de vogels zongen een paar dagen niet.
Het komt nooit in ene en zo plotseling onze levensgenieter , onze buurman van het café 52 jaar , de hele wereld mocht hem , hij had voor iedereen tijd en genieten dat deed hij ,meer dan 900 mensen kwamen afscheid nemen wat een heftige en intense tijd en wat een gemis.
De gewoonte dat iemand om je heen is is voor mij het grootste gemis , het bakkie koffie , de poes al voor de deur om zijn bakkie eten en een grote geknuffel , het gelach en gezelligheid om je heen nooit meer een cappuccino , alles is nu anders, het nieuwe pad moet bewandeld worden en wat is dat wennen .
geniet vandaag gister is voorbij en morgen is nooit beloofd.
dus ik geniet vandaag ,van de zon ,de lammetjes ,iedereen die uit zijn schulp komt om de zonnestralen te pakken en blij zijn dat het weer kan, de blije gezichten, de kinderen weer lekker thuis ,het huis vol met gezelligheid vandaag ging genieten mij makkelijk af.
gister is voorbij ,het vliegt voorbij dagen, weken , het is niks ,als ik naar bed ga denk ik ,ik ben er eigenlijk net uit haha.
morgen is niet beloofd ,nee dat is het niet ,daarom pluk ik de dag ,mijn moeder die ernstig ziek is en in haar reserve tijd zit geniet ik elke dag dubbel van want morgen is niet beloofd, ik geef complimentjes aan iedereen ,dan heb ik het alvast gezegd ,even een praatje want aandacht in deze tijd is belangrijk en vooral gezellig , ik zal er morgen maar niet meer zijn .
ik pluk de dag en vandaag voor het eerst wat lieve bloemetjes .
Nieuw jaar ✅ nog steeds thuis ✅ 10 kilo verder ✅ ja zo start ik dan in het nieuwe jaar .
Nu ik lang thuis ben heb ik mijn ritme gevonden ,werken wat is dat ?, gewoon een huismus geworden tussen de vogeltjes en de natuur , dat is genieten.
En zo denk ik , zo wordt je dus een kluizenaar haha , ik als mens op deze mooie aarde , waar momenteel heel veel gebeurd , mis ik mensen om me heen, ik ben een gewoonte dier , kudde dier en echt dat hebben ik nodig , de kinderen hebben het nodig om op te groeien , de ouderen om minder eenzaamheid te zijn een ieder om zijn geluk te vinden en ik om te stralen , weer gezelligheid , muziekje , bestek , de geur van het lekkere eten , blije mensen.
Want ja het paradijs is geen plaats ,maar een gevoel .