Een mooie ochtend in oktober en zomaar een week in Frankrijk geweest en ik heb het gemist.
Het geluid van de golven, de warmte want het was gewoon 29 graden.
Het is al weer een poos geleden dat we even weg waren , het lijkt heel lang geleden dat we hier woonde.
Maar de wegen rij je automatisch.
Ik heb genoten, van al het moois om me heen,herinneringen,samen zijn met familie.
Wat niet mee hoefde lag thuis alleen blijheid was mee.
Ik heb genoten , ik verander , ik laat los, een nieuw begin.
Na dat ik even een stap terug heb genomen, alle zorgen van iedereen even terug heb gegeven,alle zenuwenen in mijn lichaam bijna onder controle heb gekregen, merk ik ik wordt rustiger.
Zorgen kan je delen,zorgen mag je dragen maar laat het ook los en dat is wat ik niet doe het stapelde op en op.
Nu ik het probeer los te laten stap voor stap en echt dat valt niet mee, merk ik, ik wordt rustiger.
Het is een aparte ervaring en moeilijk dat zeker maar momenten van ja hè hè dat stimuleert mij om door te gaan, want ik weet nu ,ik kan het
Zie het en laat het los
Vandaag voelt aan als een nieuw begin,
Zomaar was er die druppel ,ik wist zo kan het niet meer.
Op zoek naar een nieuw begin, even op zijn plaats .
Even op zoek naar wie ik werkelijk ben.
Begin ik weer bij het begin.
KARINSBLOG 