Dank je wel koning winter voor al deze mooie dagen,
Het sneeuw viel over het land en maakte een zachte witte deken en nieuwe wereld was geboren,
Schaatsen en sleeën werden opgezocht en daar begon het ijspret, de mooiste sneeuwpoppen werden gebouwd,
Genieten van al het moois om ons heen ,de samenhorigheid , wat een plezier,wat een week,
Dank je wel dat je ons dit gaf in deze tijd.
ineens besefte ik dat ik een leuke blog in mijn hoofd onderhou maar op papier….niks tja wat ga je dan vertellen in zo’n roerige tijd.
en zo liep ik daar dan op straat ik hoor de wind fluisteren door de bomen en de blaadjes met de prachtige kleuren dwarrelen neer en ik loop er in en geniet van al het moois om me heen, wat is het vandaag stil, echt het eiland lijkt nu wel leeggelopen, in het seizoen leek het erop dat het eiland nog nooit zo vol is geweest, daardoor konden wij gelukkig goed draaien met het restaurant maar helaas zijn de deuren weer gesloten, de schok was nu minder dan de eerste keer maar toch lijkt het nog steeds een boze droom waar ik niet uit ontwaak.
ik wens dat alles over is ,dat de wereld weer in opbouw is want ik denk dat het nooit meer hetzelfde wordt, ik hoop dat we er allemaal sterker uit komen.
ik strooi geluk voor iedereen in moeilijke tijden maar vergeet niet dat echt de zon schijnt achter de wolken, natuurlijk ben ik een super optimist en gaat echt niet alles over wolkachtige paden, mijn lieve nijn verloren, zaak gesloten, mijn dochter met een mega ontstoken teen al 10 weken die nu wel lekker rustig de pubertijd doorgaat (enige voordeel) mijn moeder ongeneeslijk ziek, echt mijn weg valt niet mee maaar
tijdens mijn wandeling tussen al deze mooie gekleurde bladeren die de bomen loslaten ,geniet ik van de totaliteit, verdriet draag ik mee, alle mooie momenten ontwikkelen zich meer, ik giechel om nijn die toch liever een poes was geweest o wat deed ze haar best en mijn moeder die geen traan heeft gelaten en elke dag de dag plukt, genietend van het hier en nu.
herinneringen zijn net als een mooi lied ,je wil dat het nooit stopt ,ik luisteren na de klanken van de natuur zodat het voor mij in een prachtig symfonie doorgaat.
daar sta je dan ,midden in het bos, elke dag dat ik bij je langsloop sta ik vol verbazing te kijken hoe mooi jij daar staat tussen al die bomen, een mooie oude boom.
het is als of het plekje voor jou is gemaakt ,het heeft iets magisch, het gevoel geef je mij dat ik kan schuilen bij je met regen en met de hitte is jou schaduw gezegend voor mij.
wat zal jij veel mee gemaakt hebben als boom ,de groei van het bos, de oorlog, alle seisoenen jaar in jaar uit, geboorte en sterfte, de cirkel van het leven.
je staat daar zo mooi alsof je geniet van alle vogeltjes die gezellig bij jou op je takken komen zitten en het mooiste lied zingend en zacht wiegend maak je voor hun een thuis.je takken strelen de wind en de zon is blij haar stralen te laten dansen voor jou.
whaw ,wat jij wel niet losmaakt bij mij hahaha jij mooie oude boom.
zeven kilo zwaarder, zelfvertrouwen tegen nul en beseffend dat alles gewoon doordraait
het blijft allemaal raar en ik voel me raar, stiekem geniet ik dat ik lekker thuis ben met de kids en de dagelijkse wandeling in het bos of strand en heerlijk koken daarom de zeven kilo maar het duiveltje op mijn schouder die maakt mij erg onrustig want ja de zaak is nog dicht dus Karin wat doe je.
ik besef dat ik nu in een huiselijk leven leef, en merk dat deze tijd je wereldje klein wordt, ik mis jut en Juul die elke dag een bakkie doen de buurman die elke dag vol overgave na me zwaait, en ja hun die als eerste komen ,dan weet ik dat het seizoen weer gaat beginnen, ik mis mijn gedoetje maar ja wie niet mijn zolder is nog steeds niet opgeruimde klussen die ik wilde doen liggen er nog, maar op dit moment leef ik als een wilde bloem, vrij stromend in de vreugde en schoonheid van elke dag.
ik loop op straat ,de wind speelt met alle blaadjes ze dansen vrolijk door de lucht, de wind is nog warm en zo sta ik even stil om van het dans spel te genieten.
de laatste oogsten worden binnen gehaald ,dieren zoeken hun plekje om warm de winter door te komen, en ik bedenk dat het bij mij nog niet het geval is.
de drukte blijft nog op alle gebieden, op de zaak, privé ,iedereen is druk in de weer, klaar om alles los te laten, snel nog alles doen, hoe grappig het eigenlijk ook is hoe wij we onbewust ons aan de natuur aanpassen.
ik wil graag alles afmaken de puntjes op de i ,en het stemmetje wat elke dag zegt ,karin je blog die je heeeeel goed bij zou houden sussen ,en zo nog wel wat meer maar op de een of andere manier lukt het me niet.
het liefst sla ik mijn vleugels uit ,genieten van al het moois om me heen, met mijn hart open en de wijsheid ontvangen die ik altijd al kenden.
wat een drukke dag toch weer ,zoals ik hiervoor beschreef tijd te kort.
dat heeft iedereen natuurlijk op zijn eigen manier en ik dus op de mijne.
ik werk 7 dagen in ons restaurant, run een gezin, een huishouding dus ja vol gepland maar toch zou ik het niet willen missen.
soms zou ik wel lekker een week of 3 vrij willen zijn en doen waar ik zin in heb maar dan begint het toch weer te kriebelen denk ik.
maar toch sinds kort voorgenomen om elke dag een wandeling te maken,op het strand of in het bos en dat lukt.
even hoofd leeg en genieten van de natuur om me heen ik woon tenslotte op een eiland dus dat is zo bereikt.
de hardloop schoenen ook maar even uit het stof gehaald dat is de volgende stap.
Wat is het koud en ja ik had het voorspeld.
Er was zoveel voorraad uit tuinen en de natuur ,een voorbereiding voor een koude winter.
En ja het klopt , wat is dat toch bijzonder hoe alles als puzzelstukjes in elkaar valt.
De natuur is mooi, dat hij alles zo passend maakt ook al vindt ik het nu echt heeeeel koud.
Maar mutsje op de kou in ,en een fijn weekend voor iedereen !
KARINSBLOG 