weer terug

en daar ben ik weer, na even getwijfeld te hebben ,de koffers gepakt , op naar Thailand , 4 weken lang , een tijd om te herstellen van het afgelopen jaar ben ik weer terug

in deze weken besefte ik dat ik compleet moe ,gestresst en niet mezelf was , langzamerhand herstelde ik met de dag, iedereen vriendelijk ,lekker warm en vooral veel slapen dat is wat een mens goed doet en helpt jezelf weer te worden.

het hotel had een prachtige tuin met vlinders, vogels en eekhoorns elke dag genoot ik meer van het mooist om me heen.

in de eerste dagen dat ik er was heb ik een lampion opgelaten om mijn verdriet los te laten ,ik heb staan huilen als een klein kind maar besefte dat heel veel van mijn verdriet mee was gegaan met de ballon over zee.

ik heb iedereen vereeuwigd die ik afgelopen jaar verloren heb, ze komen op de big boeddha en leven voor altijd voort bij hem.prachtig.

ik ben weer thuis, uitgerust, voldaan van de mooie tijd in Thailand ,de liefdevolle herinneringen dwarrelen door mijn hoofd naar mijn hart ,ik ben blij met deze mooie tijd, met nieuwe vrienden op ons pad.

ik volg weer mijn ziel want die weet de weg gelukkig ben ik er weer.

bij de big bouddha

prachtig uitzicht op het bananen eiland

dag verdriet en pijn

prachtig uitzicht en natuurlijk de tuk tuk

gezegend een brok in mijn keel

namaste ik groet het goddelijke in u

dankbaar ,dat ik leef ,dat ik geniet, dat ik besta

Soms

Soms vergeet je het

Zo dichtbij

Gewoon om de hoek

Moment van genieten

Soms zo ineens weet je het

Zonsondergang

hier ben ik

over de hoogste bergen

door de grote eindeloze woestijn

gaat mijn weg over de aarde

ik sta voor de diepste en donkerste zeeén

en ontmoet de koudste vlakte’s

ademloos keek ik naar het noordelicht

nog nooit besefte ik

dat de aarde zo adembenemend is

de grootste ontdekking

in het heelal

en hier, hier ben ik

te zijn wie ik ben

laat mij

laat mij de stralende zon voelen op mijn gezicht

laat de sterren fonkelen in de nacht als ik lig in het gras te staren naar ze

laat mij dansen in de stromende regen

laat mij zingen alsof niemand mij hoort

laat mij gelukkig zijn door al het moois om mij heen

laat mij genieten van deze dag

laat mij dromen over al het moois wat nog op mijn pad komt

laat mij

een jaartje ouder

 

vandaag is het dan zo ver, weer een jaartje op de lijst erbij.

wat was het een bijzonder jaar, elk jaar gebeurd er veel maar dit jaar was toch wel een van de bewogen jaren die er was.

ik. ben blij dat ik hem gehaald heb en ondanks dat ik denk van o oke dit is dus de zwaartekracht wat ze bedoelen ,in een corona tijd zit, mensen die  komen en gaan ,de laatste tijd mijn leven in een  stroomversnelling gaat, veel verdriet maar ook veel gelach heb gehad , merk ik dat ik een tevreden mens ben.

na het werk namen we met zijn alleen een drankje en voor ik het wist veel gezelligheid en om 12 uur iedereen zingen ,de buren draaide lang zal zij leven en zo ineens sta je daar verlegen en blij ,de berichtjes stroomde binnen van alle vrienden en vriendinnetjes van mijn dochter met de liefste teksten dat vindt ik toch echt het mooiste want ze zitten allemaal in mijn hart.

ik ga goed mijn nieuwe levensjaar in en ondanks dat de hele wereld op instorten staat bewandel ik mijn pad van mijn nieuwe levensjaar.

 

 

old old tree

daar sta je dan ,midden in het bos, elke dag dat ik bij je langsloop sta ik vol verbazing te kijken hoe mooi jij daar staat tussen al die bomen, een mooie oude boom.

het is als of het plekje voor jou is gemaakt ,het heeft iets magisch, het gevoel geef je mij  dat ik kan schuilen bij je met regen en met de hitte is jou schaduw gezegend voor mij.

wat zal jij veel mee gemaakt hebben als boom ,de groei van het bos, de oorlog, alle seisoenen jaar in jaar uit, geboorte en sterfte, de cirkel van het leven.

je staat daar zo mooi alsof je geniet van alle vogeltjes die gezellig bij jou op je takken komen zitten en het mooiste lied zingend en zacht wiegend maak je voor hun een thuis.je takken strelen de wind en de zon is blij haar stralen te laten dansen voor jou.

whaw ,wat jij wel niet losmaakt bij mij hahaha jij mooie oude boom.

nu

 

zeven kilo zwaarder, zelfvertrouwen tegen nul en beseffend dat alles gewoon doordraait

het blijft allemaal raar en ik voel me raar, stiekem geniet ik dat ik lekker thuis ben met de kids en de dagelijkse wandeling in het bos of strand en heerlijk koken daarom de zeven kilo maar het duiveltje op mijn schouder die maakt mij erg onrustig want ja de zaak is nog dicht dus Karin wat doe je.

ik besef dat ik nu in een huiselijk leven leef, en merk dat deze tijd je wereldje klein wordt,  ik mis jut en Juul die elke dag een bakkie doen de buurman die elke dag vol overgave na me zwaait, en ja hun die als eerste komen ,dan weet ik dat het seizoen weer gaat beginnen, ik mis mijn gedoetje maar ja wie niet mijn zolder is nog steeds niet opgeruimde klussen die ik wilde doen liggen er nog, maar op dit moment leef ik als een wilde bloem, vrij stromend in de vreugde en schoonheid van elke dag.

 

 

 

het bos

 

daar loop ik in het bos, denkend aan afgelopen jaar ,druk op het eiland, prachtig  mooi weer, terrassen vol ,een van de drukste weekenden van het jaar, iedereen blij en nu, nu loop ik in het bos de wind in mijn haren een lief zonnetje straalt me te gemoet en alles is doodstil.

hoe kan alles zo veranderen in een korte tijd, ongelooflijk denk ik erover na, het houdt maar niet op.

en dan sta ik hier ,alles is perfect ,de geur van het bos, de bomen die klaar staan om hun nieuwe blaadjes te showen ,ik hoor de bomen ruizen en de merel het mooiste lied zingen, ik ben blij dat ik getuigen mag zijn van alle schoonheid om me heen ik voel me compleet.

er zullen nog heel wat rare weken komen van onrust en verdriet ,ik beloof mezelf dat ik dit gevoel altijd terug zal roepen als ik het zou vergeten.

en nu

 

daar stond ik dan met de sleutel draaide ik het slot dicht ,en met het idee voorlopig niet meer open ,zeker de eerste drie weken niet , met een klemmend gevoel dat het zeker langer gaat duren dan dat.

het eten verdeeld want ja er is te veel over ,iedereen van slag ,huilen ,paniek en nu, help ,ik dacht had ik nou maar geen vrij genomen de afgelopen week want als ik dit had geweten maar wat een onzin om dit te denken dat ben ik weer grrrr, mijn hoofd gaat als een razende te keer en bedenk dat er heel wat te regelen valt deze aankomende dagen.

dat heb ik gedaan ,we zijn niet de enige en aan alle kanten wordt er mee gewerkt gelukkig, de kinderen thuis wat ze altijd graag zijn dus voor mij normaal,  en nu kan ik alle klussen afmaken wat ik wilde maar er komt niks uit mijn handen, verslagen vol ik me, ik steek iedereen om me heen een hart onder de riem en help wat ik kan en verdoofd loop ik door, vandaag doe ik een stapje terug, thuis ik merk dat iedereen in zijn eigen wereld leeft door angst wordt regeert ,ik hou vol, ik blijf positief en geef de kinderen extra vitamine ,gezond eten en liefde, we kijken in de ochtend het nieuws en een keer in de avond, klaar anders wordt je gek.

voor iedereen die mij volgt ,bedankt daarvoor, heel veel sterkte voor de tijd die er nog aan komt en kom in deze tijd tot jezelf ,draai je muziek ,lees je favorieten boek, geniet van de zon die naar binnen schijnt en van elkaar en wordt niet ziek xx karin

 

 

 

 

Druk of maak ik me druk

En zo vloog er een paar weken voorbij, te snel te hard voor mij want elk moment lijk ik intens te willen genieten.

Thailand was weer mooi, te mooi en dit jaar leek ik er meer van genoten te hebben en merkte dat ik toch de rust nodig had.

Nu de nieuwe menukaart gelanceerd, drukte elke dag met stapels werk denk ik dit moet ik toch echt veranderen maar toch geniet ik van elk moment.

Maar toch ga ik vandaag iets doen waar mijn toekomstige ik mij voor zal bedanken , genieten van mijn kinderen zodat ze later graag thuis komen bij hun thuis.